Ale to nie był dokumentalny przecież...

Nie szkodzi. Romanse i filmy akcji mogą być nierealne i oderwane od rzeczywistości, ale w filmie wojennym i historycznym realizm to najważniejsza kwestia. Każdy naród, każda wojna i bitwa miała swoją charakterystykę i dobre jej przedstawienie to cała frajda z oglądania takich filmów. Inna była rewolucja meksykańska, inna wojna stuletnia, a jeszcze inna wojna w Zatoce Perskiej. Nad Grunwaldem nie mogą latać F16...

Popieram Matrixiu. To nie jest film dokumentalny. Powinniśmy własnie się nauczyć od amerykanów tego, że do kina nie idziemy uczyć się historii, ale żeby spojrzeć na świat z innej perspektywy. Zwracam jednak honory Lelkowi_2v. Ma rację, że nie powinno się wybielać postaci historycznych. Mimo to każdy może robić filmy o czym mu się podoba. Bo co im zakażemy? Jak ktoś chce poznać prawdziwą historię to sięgnie po źródła, a nie film fabularny.

Tu nie chodzi o Dokumentalny czy nie .. tu chodzi o cało kształt oglądałem ten film 5 razy i mam ochotę obejrzeć go po raz 6 , czemu ? Bo to świetny film ! Masz rację co do Zajcewa masz stu %-ową racje ale jeden argument zbija twoja dyskusje - to nie jest film dokumentalny ...

Myślę, że wykazałem w poprzednim poście, że jednak nie zbija, ale mogę rozwinąć myśl. Wydaje mi się, że zależy, co kto oczekuje po filmie wojennym. Jeśli ktoś chce nawalanki, w której Wikingowie mogą nawet strzelać z kałasznikowów, to OK, ma do tego prawo. Ale moim zdaniem film O HISTORII musi jakoś tę historię pokazywać. Nie twierdzę, że bez żadnych błędów i przeinaczeń (niech mi ktoś pokaże jeden nie przekłamany amerykański film xD). Oczywiście, fabuła ma swoje prawa, można pewne rzeczy uprościć, pominąć, no ale bez przesady. Mówiąc "oddawać realia" nie mam na myśli sprawdzania wszystkich numerów pułków i dbania o takie sprawy, jak np. że jakiś generał był leworęczny czy miał źrenice w różnych kolorach. Chodzi mi to, żeby oddać "klimat", atmosferę czasu i miejsca akcji, pozwolić mi zatopić się w rzeczywistości historycznej, w której jest bohater. Wiedzieć, że jestem teraz w Związku Radzieckim w czasie bitwy stalingradzkiej, a nie nie wiadomo gdzie i kiedy. A tego w tym filmie jak na lekarstwo.

Aha, przyszła mi do głowy jeszcze taka refleksja. "Szeregowiec Ryan" i "Helikopter w ogniu" też nie są filmami dokumentalnymi, ale znakomicie przedstawiają miejsce i czas akcji oraz koloryt epoki, pozwalając wejść w skórę bohaterów. A "Wróg u bram" to po prostu jakaś bajka, nimi mówi o ZSRR i froncie wschodnim, ale w rzeczywistości akcja rozgrywa się chyba w kosmosie. Myślę, że to film MEGA przereklamowany, przez co zyskał w kulturze masowej status "must see" i teraz większość ludzi wystawia mu wysokie oceny nawet nie zastanawiając się nad tym.